ریزرخساره ها و چینه نگاری سکانسی سازند قم در برش گویلر، جنوب باختراستان زنجان

برش چینه شناسی گویلر به ستبرای 155 متر با هدف تعیین محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی نهشته های قم در جنوب باختری استان زنجان، شمال باختر ناحیه ساختاری ایران مرکزی، انتخاب شده است. بر اساس مطالعات دیرینه شناسی و گسترش چینه شناسی روزن داران، یک زیست زون تجمعی به نام Borelis melocurdica- Borelis melo melo Assemblage Zone به سن بوردیگالین (میوسن پیشین) با قطعیت برای سازند قم تشخیص داده شده است. آنالیز رخساره ای شامل ویژگی های فونا، هندسه رخساره و بافت رسوبی به شناسایی هفت ریزرخساره مرتبط با چهار کمربند رخساره ای لاگون، ریف، شیب قاره و دریای باز منجر شده است. با توجه به عدم شناسایی رسوبات ثقلی، رخساره های توربیدایتی و حضور رخساره های ریفی (25 درصد نهشته های قم) از جمله باندستون حاوی مرجان، جلبک و بریوزویر، مدل رسوبی سازند قم احتمالا یک شلف باز باشد. نمودار ریزرخساره ها نشان می دهد که بدون در نظر گرفتن پدیده فرسایش احتمالی، آغاز و پایان رسوب گذاری سازند قم در محیط شیب قاره رخ داده است. بر مبنای مطالعات چینه نگاری سکانسی، پنج سکانس رسوبی رده سوم و شش مرز سکانسی تفکیک شده است که سطوح سکانسی شماره یک و شش از نوع اول می باشند. مقایسه سطوح سکانسی این مطالعه با سکانس های شناسایی شده در دیگر نواحی حوضه ایران مرکزی و حوضه اروپا، مطابقت قابل قبولی را نشان می دهد.