ارزیابی نقش چرخه عمر شرکت در اندازه گیری محافظه کاری بر اساس برخی از مدل های محافظه کاری شرطی

هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی نقش چرخه عمر شرکت در اندازه گیری محافظه کاری بر اساس برخی از مدل های محافظه کاری شرطی می باشد. جامعه آماری پژوهش، مربوط به سال های 1387 تا 1396 که شامل نمونه ای تصادفی متشکل از180 مشاهده شرکت که با استفاده از متغیرهای مدل دیکنسون (2011) به مراحل سه گانه چرخه عمر تقسیم شده است. جهت آزمون فرضیه ها از تکنیک رگرسیون چند متغیره به روش داده های مقطعی استفاده شد. سپس با استفاده از مدل های اولیه اندازه گیری محافظه کاری، مقادیر خطای هر یک از مدل ها با نتایج مقادیر خطای به دست آمده از مدل های تعدیل شده با چرخه عمر مقایسه گردید. نتایج آزمون نشان می دهد که مقدار ضرایب تعیین در مدل تعدیل شده دیچف تانگ نسبت به مدل اصلی افزایش معناداری ندارد. اما در مدل های بال شیواکومار و و خان واتس میزان افزایش ضریب تعیین نسبت به مدل اصلی و اولیه معنادار است. لذا به جز مدل دیچف تانگ، در دو مدل دیگر وارد نمودن چرخه عمر در مدل باعث افزایش قدرت پیش بینی مدل ها شده است.