مقایسه اثربخشی آموزش پیش از ازدواج به شیوه گاتمن و مدل سیمبیس (SYMBIS) بر الگوها و آسیب های زوج های نامزد ترکمن

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش  پیش از ازدواج به شیوه گاتمن در مقایسه با مدل سیمبیس (SYMBIS) بر الگوها و آسیب های زوج های نامزد ترکمن بود. روش پژوهش نیمه تجربی با دو گروه آزمایش، یک گروه گواه، طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 3 ماهه بود و 24 زوج از بین زوج های نامزد ترکمن که در بازه زمانی مرداد تا آبان ماه 1398 به مرکز مشاوره راه نوین زندگی شهرستان گنبدکاووس مراجعه کرده بودند به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی غنی سازی پیش از ازدواج به شیوه گاتمن (8 زوج=16 نفر)، غنی سازی پیش از ازدواج مبتنی بر مدل سیمبیس (8 زوج= 16 نفر) و گروه گواه (8 زوج=16 نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان هر سه گروه پرسشنامه ارزیابی و سنجش الگوها و آسیب های پیش از ازدواج رستمی، نوابی نژاد و فرزاد (1398) را در سه مرحله تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد تاثیر مداخله پیش از ازدواج گاتمن و مداخله پیش از ازدواج مدل سیمبیس بر الگوهای ناکارآمد ارتباطی (44/6 F=، 003/0P=)، الگوهای ناکارآمد مدیریت رابطه (68/3 F=، 033/0P=)، نظام ارزشی زوج ها  (17/9 F=، 001/0P=)، ذهنیت طرحواره ای (80/3 F=، 030/0P=) و اثرات مخرب خانواده اصلی (58/11 F=، 001/0P=) موثرند و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار مانده است. از آنجایی که هر دو روش منجر به بهبود الگوها و آسیب های پیش از ازدواج در شرکت کنندگان می شود، می توان از آن به عنوان مداخله ای موثر برای حل مشکلات و بهبود رابطه زوج های نامزد استفاده کرد.