تاثیر دوره های گرسنگی کوتاه مدت و تغذیه مجدد بر شاخص های رشد و فاکتور های خونی در بچه فیل ماهی (Huso huso)

تحقیق حاضر در راستای شناخت عملکرد رشد و فاکتور های خونی به دنبال اعمال گرسنگی کوتاه مدت در فیل ماهی با میانگین وزن اولیه 5/32±34/58 مورد بررسی قرار گرفت. 4 تیمار شامل شاهد (F) روزانه 4 بار در حد سیری غذادهی شدند، تیمار SRF1 با چهار دوره متناوب گرسنگی دو روزه و غذا دهی 8 روزه پس از هر دوره گرسنگی, تیمار SRF2 با دو دوره متناوب گرسنگی چهار روزه و غذادهی 16 روزه پس از هر گرسنگی و تیمار SRF3 با یک دوره گرسنگی 8 روزه و غذادهی 32 روزه به مدت 40 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که عملکرد رشدی در تیمارهای آزمایشی به طور معنی داری تحت تاثیر روند غذادهی قرار گرفته است (0/05>P). تیمار های SRF1 و SRF2 نسبت به تیمار SRF3 به طور معنی داری افزایش وزن و نرخ رشد ویژه بالاتری نشان دادند (0/05>p). در شاخص کبدی، شاخص دستگاه گوارش و فاکتور وضعیت تفاوت معنی داری مشاهده نشده است (0/05<P). اثر گرسنگی و غذادهی مجدد بر پارامتر های خونی معنی دار بود (0/05>P). به طوری که با اعمال گرسنگی 8 روزه (SRF3) سطح گلبول قرمز به طور معنی داری نسبت به سایر تیمار ها افزایش یافت با توجه به نتایج به دست آمده در پایان دوره آزمایش می توان چنین استنباط کرد که فیل ماهی توانایی سازگاری با دوره های کوتاه تر گرسنگی را داشت به طوری که تیمارهای 2 و 4 روز گرسنگی دارای رشد جبرانی کامل بودند. اما تیمار 8 روز گرسنگی (SRF3) وزن نهایی کم تری نسبت به تیمار شاهد داشتند که نشان دهنده رشد جبرانی نسبی در آن ها می باشد.