بهبود کارایی فرایند اکسیداسیون پیشرفته فتوکاتالیستی در حضور سولفیت برای تجزیه مترونیدازول از محلولهای آبی

مترونیدازول از آنتی بیوتیک های متعلق به خانواده نیتروایمیدازول است. تجزیه ناپذیری، حلالیت بالا در آب، سمیت، سرطان زایی و جهش زایی از نگرانی های مهم آنتی بیوتیک ها می باشد. لذا هدف از این پژوهش، کاربرد فرآیند اکسیداسیون پیشرفته جدید سولفیت/اکسید روی/UV برای تجزیه مترونیدازول از محلول های آبی می باشد.

در این مطالعه، اثر متغیرهای pH، نسبت سولفیت به اکسید روی، غلظت اولیه مترونیدازول و زمان تماس بر عملکرد فرآیند سولفیت/اکسید روی/UV در تجزیه مترونیدازول مطالعه گردید. غلظت باقیمانده مترونیدازول توسط دستگاه HPLC (مدل 4900 CE Cecil) سنجش شد.

 نتایج نشان داد تخریب بیش از 90 درصدی آنتی بیوتیک در 12 =pH   و نسبت مولی سولفیت به اکسید روی 1 به 3 پس از 5 دقیقه از واکنش رخ می دهد. اگرچه، میزان تخریب آنتی بیوتیک در فرآیند سولفیت/اکسید روی/UV بسیار زیاد بود، اما بر اساس تجزیه و تحلیل GC-MASS، مقدار معدنی سازی کافی نبود. چندین متابولیت در پساب فرآیند سولفیت/اکسید روی/UV شناسایی شدند و مسیر تجزیه بر اساس متابولیت های شناسایی شده پیشنهاد شد. مشاهده شد مقدار ضریب کینتیکی robs (میلی گرم بر لیتر بر دقیقه) برای تجزیه مترونیدازول بوسیله سولفیت/اکسید روی/UV به ترتیب 92/6 برابرفرایندهای اکسید روی/UV و 15 برابرUV تنها بود.

 با توجه به نتایج بدست آمده، فرآیند سولفیت/اکسید روی/UV به دلیل مقادیر بیشتر robs و همچنین مقادیر راندمان بالا نسبت به فرآیندهای اکسید روی/UV و UV تنها، می تواند به عنوان یک گزینه مناسب و اقتصادی در تخریب آنتی بیوتیک مترونیدازول و ترکیبات مشابه مورد استفاده قرار گیرد.