تاثیر آموزش خطی و غیرخطی بر عملکرد مهارت های حرکتی بنیادی منتخب در دانش آموزان دختر

یکی از گسترده ترین رویکردهای زمینه ای، نظریه زیست بوم شناختی است. این دیدگاه به طیف وسیعی از موقعیت ها و شرایطی که ممکن است فرد با آن روبه رو شود تاکید دارد. این ویژگی ها از طریق زمینه های محیطی افراد تحت تاثیر قرارگرفته و تغییر می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش خطی و غیرخطی بر عملکرد مهارت های حرکتی بنیادی منتخب بود.

به همین منظور تعداد 30 دانش آموز دختر با دامنه سنی 7 تا 9 سال با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس پیش آزمون پرتاب بالای شانه و ضربه با پا به عمل آمد و شرکت کنندگان به صورت تصادفی در 3 گروه آموزش خطی و آموزش غیرخطی و کنترل تقسیم شدند. با توجه به برنامه، گروه های مداخله به مدت 6 هفته و هر هفته دو جلسه 60 دقیقه ای به اجرای برنامه موردنظر پرداختند. گروه کنترل فعالیتی نداشت. بعد از آخرین جلسه تمرینی پس آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید.

نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد، بین میانگین باقیمانده نمرات ضربه با پا و پرتاب از بالای شانه آزمودنی ها برحسب عضویت گروه (دو گروه تجربی و کنترل) تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0P<). نتایج حاصل از آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که گروه های آموزش خطی و غیرخطی عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل در مهارت های موردبررسی داشتند اما تفاوت این دو گروه ازلحاظ آماری معنی دار نبود (05/0<P).

با توجه به نتایج می توان از آموزش خطی و غیرخطی برای بالا بردن عملکرد در مهارت های حرکتی بنیادی دانش آموزان استفاده کرد.