بررسی دامنه حرکتی زانو پس از ترمیم بافت نرم آن در دو وضعیت فلکسیون و اکستانسیون در حین عمل تعویض مفصل زانو: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

پوزیشن بیمار در هنگام ترمیم پس از جراحی آرتروپلاستی می تواند به عنوان یک عامل در کاهش عوارض و بهبود بیماران باشد. این مطالعه با هدف مقایسه دامنه حرکتی زانو پس از ترمیم بافت نرم آن در دو وضعیت فلکشن و اکستنشن در حین عمل تعویض مفصل زانو انجام شد.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور 88 بیمار کاندید عمل تعویض کامل مفصل زانو در بیمارستان های الزهرا و کاشانی اصفهان از تیر 1390 تا شهریور 1391 انتخاب و به صورت تصادفی به روش بلوک های چهارتایی (نسبت یک به یک) در دو گروه قرار گرفتند. در گروه اول در هنگام ترمیم بافت نرم زانو، زانو در وضعیت فلکسیون و در گروه دوم در وضعیت اکستانسیون قرار داده شده و سپس ترمیم صورت می گرفت. اطلاعاتی مانند سن، جنس، شاخص توده بدنی و سمت مبتلا در چک لیست ثبت گردید. دامنه حرکتی زانو در پایان هفته اول، دوم، چهارم، هشتم و دوازدهم توسط پزشک اندازه گیری و ثبت شد. مقایسه الگوی تغییرات در میانگین دامنه حرکتی زانو در طول زمان در دو گروه به کمک مدل های خطی آمیخته و مدل های حاشیه ای توسط نرم افزار STATA انجام شد.

 اختلاف آماری معناداری بین دو گروه فلکسیون و اکتانسیون در دامنه حرکتی زانو وجود نداشت. در هر دو گروه با گذشت زمان میانگین دامنه حرکتی زانو روند افزایشی داشت (001/0>P). میانگین نمرات عملکرد زانو پس از پایان هفته دوازدهم در گروه فلکسیون و اکستانسیون برابر با 19/23±04/141 و 34/22±09/143 بود و این اختلاف معنا دار نبود.

ترمیم بافت نرم در یک پوزیشن خاص چندان تاثیرگذار نمی باشد که بخواهیم با صرف هزینه های مختلف برای آموزش جراحان، آن را نهادینه کنیم.