به گزینی در ژرم پلاسم عدس (Lens culinaris Medik.) برای کشت پاییزه در مناطق سرد و مرتفع

شناسایی ارقام متحمل به سرما ازجمله راهکارهای مناسب جهت موفقیت در کشت پاییزه عدس بشمار می آید، در همین راستا مطالعه ای به منظور بررسی تحمل سرمای در 259 نمونه عدس در طی سال زراعی 96-1395 در مشهد در قالب آزمون ارزیابی مقدماتی (آگمنت) انجام شد. در طول فصل رشد، مراحل فنولوژیک گیاهان و درصد بقاء تحت تاثیر سرمای زمستانه ثبت شد و در پایان فصل رشد، صفات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دانه اندازه گیری شد. حداقل دما ثبت شده در طول دوره رشد، 13- درجه سانتی گراد بود. درصد بقای نمونه های عدس بین صفر تا 100 درصد متغیر بود و بالاترین درصد بقاء (100 درصد) و  بیشترین ارتفاع بوته (53سانتی متر)، به ترتیب در MLC13 و MLC409 مشاهده شد. شش نمونه (MLC424،MLC286،MLC409، MLC303، MLC334 و MLC407) به عنوان نمونه های متحمل به یخ زدگی شناسایی شدند. بیشترین عملکرد دانه (154، 192، 220، 144، 225 و 264 گرم در مترمربع) در میان نمونه های متحمل به یخ زدگی به ترتیب در MLC424، MLC286، MLC409، MLC303، MLC334 و MLC407 مشاهده شد. همبستگی بالایی بین درصد بقاء، عملکرد و اجزای عملکرد وجود داشت. بر اساس نتایج، ارزیابی دقیق تر فرایندهای فیزیولوژیکی تحمل به تنش یخ زدگی در نمونه های عدس در شرایط کنترل شده و دستیابی به ژنوتیپ های متحمل به شرایط سرد زمستان ضروری است.