تاثیر پوشش لاشبرگ و مازاد مقطوعات بر مقدار رواناب و رسوب در ترانشه های خاکبرداری و خاکریزی جاده های جنگلی

احداث جاده های جنگلی یکی از عوامل ناپایداری دامنه های شیبدار است که سبب فرسایش خاک و آثار ناشی از آن می شود. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر پوشش لاشبرگ و مازاد مقطوعات بر مقدار رواناب و رسوب در ترانشه های خاکبرداری و خاکریزی جاده های جنگلی در جنگل های استان گیلان بود. بدین منظور چهار ترانشه خاکبرداری و خاکریزی انتخاب و در هر ترانشه، چهار پلات 2 مترمربعی شامل بدون پوشش (طبقه 1)، پوشش 30 درصد (طبقه 2)، پوشش 60 درصد (طبقه 3) و پوشش 90 درصد (طبقه 4) و با شیب ثابت 30 درصد برداشت شد. اندازه گیری نمونه ها پس از هر بار بارش با شدت تقریبی 80 میلی متر در ساعت انجام گرفت. نتایج نشان داد که میانگین رواناب تولیدی در ترانشه خاکبرداری در پلات های با پوشش صفر (کنترل)، 30، 60 و 90 درصد به ترتیب 3/759، 6/748، 6/372 و 0/196 میلی لیتر در متر مربع، در ترانشه خاکریزی به ترتیب 6/216، 6/156، 1/77 و 5/69 میلی لیتر در مترمربع و میانگین رسوب در ترانشه خاکبرداری در طبقات مختلف به ترتیب 08/1، 96/0، 13/0 و 07/0 گرم در لیتر و در ترانشه خاکریزی به ترتیب 51/1، 06/1، 27/0 و 08/0 گرم در لیتر برآورد شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف معنی داری بین مقدار رواناب و رسوب ایجادشده در شدت های مختلف پوشش لاشبرگ و مازاد مقطوعات وجود دارد (05/0<p). میانگین رواناب تولیدی در ترانشه خاکبرداری به طور معنی داری (05/0<p) بیشتر از میانگین آنها در ترانشه خاکریزی در تمام درصدهای پوشش بود. نتایج نشان داد پوشش لاشبرگ و مازاد مقطوعات اثر معنی داری در کاهش رواناب و رسوب جاده های جنگلی دارد.