ارزیابی تاثیر شاخص های اقتصاد تجربه بر توسعه گردشگری سالمند (نمونه موردی : شهر مشهد)

سالمندی به شرط طول عمر ،بخش غیر قابل انکار زندگی افراد جامعه است و به تبع آن نیاز به برنامه ریزی از سوی مدیریت شهری دارد. به دلیل روند رو به افزایش سالمندی در ایران به استناد آمار رسمی کشور، .برنامه ریزی برای این مرحله اگر از سایر مراحل زندگی افراد جامعه اهمیت بیشتری نداشته باشد به همان اندازه اهمیت دارد . پیوند گردشگری با سالمندی ، نوعی خاصی از گردشگری را شکل می دهد که گردشگری سالمند نامیده می شود .یکی از راه های رهایی از وابستگی کشورهای در حال توسعه ای مثل ایران به اقتصاد تک محصولی مانند فروش نفت و  فرآوردهای آن، توسعه گردشگری به ویژه، گردشگری سالمند است. با توجه به محدودیت های اجتماعی ایران برای حضور گردشگرانخارجی جوان ، برنامه ریزی برای گردشگری سالمندخارجی می تواند حایز اهمیت باشد .هدف این پژوهش آن است که تاثیر شاخص های اقتصادتجربه بر توسعه گردشگری سالمند شهر مشهد مورد بررسی قرار گیرد در این پژوهش برای رسیدن به هدف ، از ترکیب اطلاعات کتابخانه ای و روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است.جامعه آماری این پژوهش گردشگران سالمند، اعم از داخلی و خارجی هستند که مشهد را برای گردشگری انتخاب کرده اند با استناد به فرمول کوکران ، 384 پرسش نامه تهیه شده و مورد تحلیل قرارگرفت .بررسی ها نشان می دهد از میان شاخص های تعریف شده برای توسعه گردشگری سالمند، اقتصاد تجربه به عنوان جدید ترین نوع اقتصاد ،می تواند همانند یک موتور محرکه به کمک گردشگری سالمند بشتابد . شهر مشهد با توجه موقعیت و شرایط ویژه اش پتانسیل پذیرش گردشگر سالمند و برنامه ریزی جدی برای جذب این نوع گردشگر اعم از داخلی و خارجی را دارد . نتایج علمی ناشی از تحلیل ها حاکی از آن است که شاخص های اقتصاد تجربه در توسعه گردشگری سالمند شهر مشهد تاثیر گذاری مثبتی داشته و برنامه ریزی گردشگری سالمند برای شهر مشهد بر پایه شاخص های اقتصاد تجربه  موجب رشد و توسعه قابل توجه گردشگری در شهر مشهد خواهد شد.