مقایسه تاثیر ارگونومی نیمکت های رایج در مدارس بر فعالیت الکتریکی عضلات منتخب دانش آموزان دختر سالم و دارای لوردوز کمری
نیمکتها نقشی اساسی در نشستن دانش آموزان با پوسچر صحیح در یک بازه زمانی طولانی دارند. هدف از تحقیق حاضر تاثیر ارگونومی نیمکت های رایج در مدارس بر فعالیت الکتریکی عضلات منتخب دانش آموزان دختر سالم و دارای لوردوز کمری بود.
بدین منظور تعداد 24 دانش آموز با میانگین سنی 78/1±26/10 سال در دو گروه 12 نفری سالم و دارای لوردوز به صورت در دسترس انتخاب شدند. دانش آموزان بر روی دو نوع نیمکت رایج در مدارس نشستند، در ابتدای نشستن 30 ثانیه از عضلات منتخب آنان (راست شکمی، بازکننده ستون فقرات، راست رانی و دوسر رانی) سیگنال گرفته شد، سپس یک فیلم آموزشی نیم ساعته برای آنان پخش شد و در30 ثانیه انتهای نشستن نیز از عضلات آنان سیگنال گرفته شد، برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کواریانس استفاده شد.
فعالیت الکتریکی عضلات دانش آموزان سالم و دارای لوردوز در نیمکتهای متصل در عضلات راست رانی، دوسر رانی و بازکننده ستون فقرات (001/0>p) تفاوت معناداری وجود داشت. عضله راست شکمی (19/0<p) تفاوت معنادار نبود. فعالیت الکتریکی در نیمکتهای جدا عضلات راست رانی (001/0>p) تفاوت معنادار بود. اما در عضله راست شکمی (24/0<p)، دوسر رانی (37/0<p) و بازکننده ستون فقرات (09/0<p) تفاوت معنادار وجود نداشت.
نتایج نشان داد که نشستن روی نیمکتهای متصل برای دانش آموزان دارای لوردوز نامناسبتر است. بنابراین توصیه میشود طراحی میز و نیکمت استاندارد ارگونومیک، بر اساس اندازه گیری آنتروپومتری استاتیک دانشآموزان در دستور کار قرار گیرد.
ارگونومی ، الکترومیوگرافی ، لوردوزیس ، دانش آموزان ، نیمکت
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.