بررسی تاثیر سبک زندگی کارکنان ارتش جمهوری اسلامی ایران بر میزان تعهد سازمانی آنان (مطالعه موردی: کارکنان منطقه یکم امامت نداجا)

یکی از سرمایه های بسیار مهم در هر سازمانی، نیروی انسانی آن سازمان است و موفقیت یا شکست هر سازمان تا حدود زیادی  به عملکرد نیروی انسانی آن سازمان بستگی دارد. سبک زندگی به عنوان عاملی موثر بر رفتار کارکنان، تسهیل کننده تعهد سازمانی آن ها است. در نیروهای مسلح که با مقوله حیاتی امنیت و دفاع از جامعه سروکار دارند و برونداد فعالیت کارکنان این سازمان ها، تولید امنیت و ایجاد بازدارندگی در مقابل دشمنان است، ارزش سرمایه انسانی متعهد و متدین بیشتر نمایان می شود. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر سبک زندگی بر میزان تعهد سازمانی کارکنان آجا انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان منطقه یکم امامت نداجا در سال 1398 بودند که از بین آن ها تعداد 350 نفر با استفاده از روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و جهت گردآوری اطلاعات از پرسش نامه و برای تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که: بین بعد نگرش ها و گرایش ها، بعد فعالیت ها،  بعد روابط انسانی با تعهد سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود داشته و بعد اموال تنها با تعهد مستمر رابطه معنادار دارد و این متغیر با سایر ابعاد تعهد سازمانی در این تحقیق فاقد رابطه معنادار است. درنتیجه سبک زندگی بر تعهد سازمانی کارکنان منطقه یکم امامت نداجا تاثیر مستقیم و مثبتی داشته و بین این دو متغیر یک رابطه قوی برقرار است و بر این اساس، تقویت سبک زندگی در ابعاد بیان شده به افزایش تعهد سازمانی کارکنان آجا منجر خواهد شد.