بررسی رابطه بین تنظیم شناختی هیجان و سازگاری هیجانی با استرس و فشار عصبی

 استرس یکی از عمده ترین مسایل پزشکی و اجتماعی روز است. استرس در مفهوم عام آن عاملی است که همواره تعادل فیزیکی و روانی ما را به هم زده و با ایجاد مشکلات روانی، کارایی ما را در ابعاد مختلف زندگی-شغلی، خانوادگی و اجتماعی کاهش می دهد. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین سازگاری هیجانی و تنظیم شناختی هیجان با استرس و فشارعصبی است.

این پژوهش به روش توصیفی-همبستگی با ماهیت کاربردی در سال 1399 انجام شده است. جامعه آماری شامل پرستاران بیمارستان های 576 ارتش و نیروی دریایی سپاه شیراز به تعداد کل 227 نفر است. به استناد فرمول کوکران تعداد 143 نفر از پرستاران به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده در دسترس انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه استاندارد شده می باشد که در آن از مقیاس طیف 5 گزینه ای لیکرت از کاملا موافقم تا کاملا مخالفم استفاده شده است. ضریب آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه 0/88 محاسبه و روایی (کمی) آن نیز با استفاده نظر خبرگان به دست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون اسپیرمن استفاده و آنالیزهای آماری نیز با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام گردید.

نتایج نشان داد که متغیر مستقل سازگاری هیجانی با میانگین 4/76 و انحراف معیار 1/06، متغیر مستقل تنظیم شناختی هیجان با میانگین 4/23 و انحراف معیار 11/1 و متغیر وابسته استرس و فشار عصبی با میانگین 4/81 و انحراف معیار 1/08 است. همچنین ضریب همبستگی اسپیرمن بین سازگاری هیجانی با فشار عصبی 0/57- در سطح معناداری (0/05و<p) بین تنظیم شناختی هیجان با فشار عصبی 0/46- در سطح معناداری محاسبه شد.<p).

براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که با افزایش سازگاری هیجانی و تنظیم شناختی هیجان، استرس و فشار عصبی در پرستاران کاهش می یابد. پرستاران محترم می توانند با افزایش توانایی کنترل هیجانات، برقراری روابط مناسب و درک دیگران، توانایی تحمل ناکامی و شکست را در خود افزایش و باعث کاهش استرس و فشار عصبی شوند.(</p </p)