اثربخشی زوج درمانی شناختی-رفتاری بر طرحواره های عشق و رضایت زناشویی زنان متاهل

ارتباطات زناشویی نقش مهمی در سلامت روانی همسران و استحکام خانواده دارند. زوج درمانی شناختی-رفتاری با اصلاح الگوهای شناختی و رفتاری می تواند در بهبود رضایت زناشویی موثر باشد. این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی شناختی-رفتاری بر طرحواره های عشق و رضایت زناشویی زنان متاهل انجام شد.

این تحقیق نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان متاهل 40-25 سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1397 تشکیل می دادند. برای نمونه گیری، 40 نفر از زنان متاهل که برای مشکلات زناشویی مراجعه کرده بودند، به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند،وه آزمایش تحت 10 جلسه 2 ساعته زوج درمانی شناختی-رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ و مقیاس طرحواره عشق بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شدند.

نتایج نشان داد در گروه های مورد مطالعه در مرحله پس آزمون از نظر طرحواره های عشق و رضایت زناشویی تفاوت معنی داری وجود دارد؛ به طوری که زوج درمانی شناختی-رفتاری توانسته است موجب افزایش معنی دار نمرات طرحواره عشق ایمن و رضایت زناشویی در گروه آزمایش شود (001/0>p).

بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، زوج درمانی شناختی-رفتاری می تواند بر افزایش طرحواره عشق ایمن و رضایت زناشویی زنان متاهل موثر واقع شود. این مداخله را می توان در جهت بهبود و تحکیم روابط زوجین استفاده نمود.