تاثیرپذیری آندره ژید از سعدی : از دیگرگرایی مجذوب تا پذیرش عرفانی

مقاله حاضر در نظر دارد به مطالعه مایده های زمینی آندره ژید (1951-1869) با بهره گیری از روش تحلیلی پی یربرونول Pierre Brunel) (، قانون ظهور و قانون انعطاف پذیری پرداخته و اهمیت تاثیر گذاری سعدی (1292-1213) را در ارتباط میان "خویش" و " دیگری" نمایان سازد. بعلاوه "خرد " و " اخلاقیات" برای کشف دیگرگرایی مجذوب که در تصویر شاعر ایرانی دیده شده است، مهم تلقی می شوند. نویسنده فرانسوی با دریافت گلستان سعدی در مایده های خویش، حکایات ارزشمندی نگاشته است، بگونه ای که آن حکایات، حضورعرفانی سعدی را به اثبات می رسانند. علاوه بر این، قاعده ایو شورل (Y و Yves Chevrel : X) با بیان تمایل ژید (فرانسه) به سعدی (ایران) لازمه شناخت گنجینه ی شعر فارسی را یک انعطاف فکری می داند. بنابراین تلاش خواهیم کرد اهمیت قوانین پی یربرونول را در شناخت دیگری نشان دهیم و اینکه نزد دیگری، نگاه من دریافت کننده، به کمال گرایی و معرفت گرایی می پردازد.