توصیف واقع گرایانه بکار رفته در هرزه گیاه و گل های آبی اثر ریمون کنو

یکی از عناصر داستان و روایت که نقش اساسی در آثار نویسندگان واقع‌گرا دارد،"توصیف" است.نویسندگان مکتب ریالیسم بر این عقیده‌اند که بیان و توصیف هر چه بیشتر جزییات، "تاثیر واقعیت" موجود در متن را تقویت می‌کند. بنابراین "توصیف‌ها" نقش مهم و کاربردی در به تصویر کشیدن محیط‌ها ، حقایق و بازنمایی وقایع بر عهده دارند.رمان‌های به اصطلاح "واقع‌گرایانه" به نوعی با استفاده از توصیف‌های دقیق و غالبا مفصلنقبی از گفتار به دیدار می‌زنند و به بیان دیگر نوشتار را در ذهن خواننده مصور می-کنند. بنابراین، توصیف یکی از مکانیزم‌هایی است که به وسیله آن رمان می‌تواند توهم واقعیت ایجاد کند. نزد راوی این نوع رمان‌ها، همه جزییات حتی آنهایی که به ظاهر بی‌اهمیت و غیر‌ضروری هستند، مهم تلقی خواهند شد چرا که داستان را قابل قبول و باورپذیر می‌کنند. توصیف‌های واقع‌گرایانه تاثیر بسیاری بر روند داستان می‌گذارند. به عبارت دیگر، آنها برای "واقع‌گرایی و حقیقت‌نمایی" در متن حضور دارند. بنابراین، "توصیف"، یکی از شیوه‌های بیان مورد علاقه نویسندگان واقع‌گرا می باشد و یکی از سازوکارهایی است که به وسیله آن رمان می‌تواند واقعیتی دروغین را به تصویر بکشد. در قرن بیستم، ریمون کنو، نویسنده‌ای که به جنبش سورریالیسم پیوست، استفاده بیش از حد از"توصیفات" را در آثار ریالیسم به طنز و نقیضه کشید. در این مقاله، از خود خواهیم پرسید که چگونه کنو، بنیانگذار اولیپو، توصیفات واقع‌گرایانه‌ای را که تا آن زمان همیشه وظیفه حقیقت‌نمایی را به دوش می‌کشیدند، به چالش می‌کشد. توصیف‌های کنو اغلب واگرایانه است و به جای کمک به خواننده برای تصور شخصیت‌ها، اشیاء و مکان‌ها، درک آن‌ها را به تعویق می‌اندازد.