ارزیابی تاثیر درمانی داروی کلروکین بر مالاریای فالسیپارم بدون عارضه در استان های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کرمان، سال 1381

مالاریا به عنوان یکی از مسائل مهم بهداشتی در کشورمان مطرح می باشد. با توجه به اهمیت اطلاع از دارو درمانی و مقاومت انگل به داروهای رایج مورد استفاده در کشور، این مطالعه به منظور پایش تاثیر درمانی داروی کلروکین بر مالاریای فالسیپارم بدون عارضه در استان های جنوب و جنوب شرقی کشور در سال 1381 به اجرا در آمده است.
این مطالعه ی توصیفی در 5 مرکز از استان های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کرمان بر اساس دستورالعمل استاندارد سازمان جهانی بهداشت در خصوص پاسخ درمانی مالاریای فالسیپارم انجام شد. بر این اساس 52 بیمار مبتلا به مالاریای فالسیپارم پس از شناسایی به مدت 28 روز در روزهای 1،2، 3، 7، 14، 21 و 28 پس از شروع درمان با کلروکین بر اساس دستورالعمل کشوری درمان مالاریا از لحاظ بروز علایم بالینی و پارازیتمی پی گیری شدند و پاسخ به درمان آن ها در چهار گروه پاسخ بالینی و انگل شناسی مناسب، شکست سریع در درمان، شکست تاخیری از لحاظ بالینی و شکست تاخیری از لحاظ انگل شناسی طبقه بندی شد و اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
تعداد 6 نفر به دلایل مختلف از مطالعه حذف و تحقیق روی تعداد 46 بیمار انجام گرفت. در 1/26 درصد بیماران مبتلا به مالاریای فالسیپارم به داروی کلروکین پاسخ بالینی و انگل شناسی مناسب و کافی داده اند. 2 / 15 درصد این بیماران شکست سریع در درمان، 3/28 درصد شکست تاخیری از لحاظ بالینی و 4/30 درصد شکست تاخیری از لحاظ انگل شناسی را نشان داده اند.
نتیجه گیری و توصیه ها: تاثیر درمانی کلروکین اندک بوده و قابل تعمق و پی گیری بیشتری است. در صورت تکرار نتایج فوق در سال دوم اجرای طرح (1382)، به نظر می رسد تغییر داروی خط اول درمان مالاریای فالسیپارم بدون عارضه، اجتناب ناپذیر می باشد.