تهیه نقشه حساسیت به سیل با استفاده از مدل SVM و تاثیر توسعه شهر سبزوار بر افزایش پیک جریان سیل و خسارت ناشی از آن

 در بیشتر طراحی های شهری، پیش بینی سیل با بررسی کاربری اراضی و تراکم ساختمانی شکل می گیرد، با این حال، بر اساس تجربیات این روش چندان موفقیت آمیز نبوده است. هدف از این پژوهش، ارایه روش پیش بینی سیلاب در شهر سبزوار با تاکید بر رابطه بین پارامترهای مدل های هیدرولوژیکی و توسعه شهری و همچنین سناریوهای مطرح در طرح جامع سال 85-1384-85 بود.

این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز به روش اسنادی و میدانی گردآوری شد. نقشه حساسیت سیلاب شهر سبزوار با استفاده از مدل SVM تهیه و نتایج مدل با استفاده از منحنی ROC اعتبارسنجی شد. هیدرولوژی حوضه با استفاده از آمار ایستگاه هواشناسی سینوپتیک سبزوار در بازه زمانی 1398-1358 بررسی شد. پیش بینی جریان های سطحی در سناریوهای مختلف توسعه شهری، با استفاده از مدل های هیدرولوژیکی شهری و سامانه اطلاعات جغرافیایی طی دوره بازگشت های 2، 5، 10 و 25 ساله انجام شد.

 بر اساس مدل SVM حساسیت آسیب پذیری در نواحی 1، 2، و 3 شهر سبزوار به علت افزایش تراکم ساختمانی، بیشتر است. مقدار سطح زیر منحنی حاکی از برازش مناسب مدل SVM است (AUC=0.9123). یافته های حاصل از پیش بینی رواناب شهری نشان داده که کانال های موجود در شهر سبزوار توانایی انتقال رواناب را ندارند.

توجه به نسبت سطوح قابل نفوذ و غیرقابل نفوذ در طرح های جامع به منظور پیشگیری از سیل گیری بسیار حایز اهمیت است. روش SVM به اندازه کافی با شرایط ایران سازگار بوده و می تواند در شرایط مشابه استفاده شود.