بررسی کاربرد گوگرد و کودهای زیستی بر شاخص های رشدی، روند جذب و کارایی مصرف نور نخود (Cicer arietinum L.)

در گیاهان زراعی شاخص سطح برگ، روند جذب و کارایی مصرف نور ازجمله مهم ترین خصوصیات اکوفیزیولوژیکی محسوب می شوند که در ارزیابی میزان نور جذب شده، تولید ماده خشک موثر است. این پژوهش در سال زراعی 1398-1397 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت بلوک کامل تصادفی، با 10 تیمار شامل: 1- گوگرد پاستیلی (Spa)، 2- گوگرد پودری (Spow)، 3- Spa + باکتری های اکسیدکننده گوگرد (SOB)، 4- Spa+SOB + باکتری های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن (NFB) + باکتری های حل کننده فسفات (PSB) + باکتری های حل کننده پتاسیم (KSB)، 5- Spow+SOB، 6- Spow+SSB+NFB+PSB+KSB، 7- SOB+NFB+PSB+KSB، 8-NFB+PSB+KSB، 9- SOB 10- شاهد در سه تکرار اجرا شد. صفات و ویژگی هایی از قبیل شاخص سطح برگ، ماده خشک تجمعی، مقدار نور جذب شده و کارایی مصرف نور اندازه گیری شد. قبل از کشت، تیمارهای گوگرد به مقدار 2500 کیلوگرم در هکتار و باکتری ها به مقدار پنج لیتر در هکتار در کرت های موردنظر به خاک اضافه شدند. نتایج نشان داد بیشترین شاخص سطح برگ در تیمار Spa+SSB+NFB+PSB+KSB به دست آمد که نسبت به شاهد 29 درصد برتری داشت. همچنین بیشترین ماده خشک تجمعی و سرعت رشد محصول در تیمار Spow+SSB+NFB+PSB+KSB بود که نسبت به شاهد 31 و 14 درصد افزایش داشت. حداکثر تابش جذب شده متناسب با زمان وقوع بیشترین شاخص سطح برگ نخود بود، پس از آن به دلیل کاهش شاخص سطح برگ تا انتهای دوره رشد کسر تابش جذب شده نور روند کاهشی در پیش گرفت. همچنین بیش ترین کارایی مصرف نور در تیمار Spa+SSB+NFB+PSB+KSB بود (R2=0.91**) که نسبت به شاهد 18 درصد برتری داشت. به طور کلی، نتایج نشان داد شاخص سطح برگ بالاتر سبب استفاده موثرتر از نور تابیده به کانوپی و جذب شده توسط برگ های نخود درنتیجه افزایش کارایی مصرف نور و ماده خشک گردید.