مروری بر عوامل مستعدکننده سنگ های دستگاه ادراری

یکی از مهم ترین مشکلاتی که در پیوند با دستگاه ادراری انسان وجود دارد، روند سنگ سازی و تولید سنگ های گوناگون است. در این روند عوامل مستعدکننده بسیاری وجود دارند که دست به دست هم می دهند و منجر به بروز سنگ در دستگاه ادراری می شوند. با توجه به اهمیت بیماری سنگ های دستگاه ادراری در جهان و هزینه های هنگفتی که در پیوند با این بیماری بر بیماران و مراکز بهداشتی و درمانی تحمیل می شود، نویسندگان این مقاله مروری نظام مند بر آن شدند تا مهم ترین عوامل مستعدکننده را شناسایی و روشن سازی کنند.

برای نگارش این مقاله مروری نظام مند، مقاله هایی به زبان انگلیسی و بدون هیچ محدودیت زمانی در موتورهای جست وجوگر مانند Google Scholar، پایگاه های داده ها مانند PubMed و تارنماها مانند ScienceDirect جست وجو و مطالعه شدند و مهم ترین آن ها در راستای پوشش هدف این پژوهش برگزیده شدند.   

شیوع، نوع و جنس سنگ های ادراری در میان بیماران دلایل و عوامل گوناگون دارد. سنگ های ادراری به دو گروه میکروبی و غیرمیکروبی دسته بندی می شوند. اگرچه روند سنگ سازی در دستگاه ادراری، یک بیماری چندگانه و چند عاملی است، ولی عامل برنامه خوراکی چنان اهمیت دارد که می تواند در پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری نقش تعیین کننده داشته باشد.

چه در پیوند با سنگ های میکروبی و چه در پیوند با سنگ های غیرمیکروبی رده های سنی بالای60، زیر 40و 60-40 سال در مردان بیشترین آمادگی را برای سنگ سازی در دستگاه ادراری از خود نشان می دهند. این درحالی است که بروز سنگ ه ای میکروبی در بانوان بیشتر از آقایان بوده که دلیل آن عفونت های ادراری بیشتر در دستگاه ادراری بانوان است. کوتاه اینکه، سن، جنس، سوندگذاری، اختلال های دستگاه ادراری، منطقه جغرافیایی، آب و هوا، فصل سال، نژاد، رژیم خوراکی، فعالیت های فیزیکی، داروهای سنگ زا، تراز مصرف آب و مایعات در روز، نرمال فلورای دستگاه گوارش و دستگاه ادراری، ژنتیک، شغل، بیماری هایی همچون نقرس و دیابت نوع دو از مهم ترین عوامل سنگ سازی در دستگاه ادراری به شمار می آیند.