تاثیر یک دوره تمرین ترکیبی(هوازی و تناوبی شدید) و تمرین تناوبی شدید بر هموسیستئین و ESR در بیماران قلبی- عروقی

کاهش تحرک و فعالیت، زمینه ساز بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های قلبی- عروقی است. از این رو هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر یک دوره تمرین ترکیبی (هوازی و تناوبی شدید) و تمرین های تناوبی شدید برهموسیستیین و ESR در بیماران قلبی- عروقی بوده است.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه تجربی، 32 بیمار قلبی- عروقی داوطلبانه انتخاب شدند و تصادفی در سه گروه قرار گرفتند: گروه تمرین ترکیبی (10=n)، گروه تمرین HIIT (11=n) و گروه کنترل (11=n).  معیارهای ورود شامل کسر تزریقی بالاتر از 30، نداشتن تاکی کاردی و برادی کاردی و عدم ظرفیت عملکردی کمتر از پنج مت بود. معیارهای خروج نیز شامل عدم تمایل به تداوم فعالیت و تشخیص پزشک بود. پروتکل گروه تمرین ترکیبی شامل اجرای دو، سه بار در هفته تمرین  CAETبدون اجرای تمرین های HIIT در چهار هفته اول و سپس اجرای دو بار در هفته تمرین CAET و اجرای یک بار در هفته تمرین HIIT در چهار هفته دوم بود. پروتکل گروه تمرین HIIT شامل اجرای دو، سه بار در هفته تمرین HIIT در چهار هفته اول و اجرای سه بار در هفته تمرین HIIT در چهار هفته دوم بود. نمونه های خونی 24 ساعت قبل از نخستین جلسه تمرین و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین (در شرایط یکسان برای هر سه گروه) گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از برنامه آماری t وابسته ، ANOVA و Post Hoc در سطح معناداری P˂0/05 انجام شد.

یافته ها:

 اجرای تمرین های ترکیبی و HIIT، تاثیر معناداری بر کاهش مقادیر سرمی هموسیستیین تمرین ترکیبی مقادیر پایه 1.3±19.7، پس از مداخله 2.3±13.8، P˂0/001، تمرین HIIT  مقادیر پایه 1.3±20.0، پس از مداخله 1.5±16.3، P˂0/001  و ESR تمرین ترکیبی مقادیر پایه2.1±27.7، پس از مداخله1.27±22.13، P˂0/005 ، تمرین HIIT مقادیر پایه 2.8±26.2، پس از مداخله 2.0±22.9، P˂0/004  در مقایسه با گروه کنترل (هموسیستیین P˂0/619 ، ESR P˂0/306) بیماران قلبی- عروقی دارد.

نتیجه گیری: 

به نظر می رسد تمرین های ترکیبی و HIIT بر کاهش هموسیستیین و ESR بیماران قلبی- عروقی موثر هستند، در حالی که اثر تمرین های ترکیبی نسبت به HIIT بیشتر است.