افزایش عمر گلجایی برگ های بریده پرنده بهشتی با کاربرد پس از برداشت تیدیازورون و کیتوزان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تیمار موقت 24 ساعتی تیدیازورون (صفر، 8 و 16 میکرومولار) و محلولپاشی برگی کیتوزان (صفر، 250 و 500 میلی گرم در لیتر) بر کیفیت پس از برداشت برگ های بریده گیاه پرنده بهشتی بود. در هفته پایانی آزمایش، تیمار 8 میکرومولار تیدیازورون، کمترین (11/22 گرم) و تیمار شاهد، بیشترین (98/28 گرم) کاهش وزن تر برگ را داشتند. بیشترین (75/7 میلی لیتر) و کمترین (4 میلی لیتر) جذب محلول به ترتیب در تیمار 8 میکرومولار تیدیازورون و 500 میلی گرم در لیتر کیتوزان مشاهده شد. بیشترین (51/27 و 52/2) و کمترین (58/12 و 30/0) شاخص سبزینگی و شاخص کارایی فتوسنتز به ترتیب در تیمار 8 میکرومولار تیدیازورون و شاهد مشاهده شد. همچنین، Fv/Fm در تیمار 8 میکرومولار تیدیازورون و 500 میلی گرم در لیتر کیتوزان به ترتیب بیشترین (46/0) و کمترین (12/0) بود. کاربرد 16 میکرومولار تیدیازورون + 500 میلی گرم در لیتر کیتوزان بهترین شاخص های رنگ برگ (L، a، b و کروما) را نشان داد. کمترین عمر گلجایی (87/12 روز) با کاربرد 16 میکرومولار تیدیازورون به دست آمد. بیشترین عمر گلجایی (21 روز) در برگ های تیمارشده با 8 میکرومولار تیدیازورون یا 16 میکرومولار تیدیازورون + 500 میلی گرم در لیتر کیتوزان به دست آمد که بهترین تیمارهای پژوهش حاضر بودند.