ساختار مالی و تورم در ایران

پاسخ به این سوال که کشورها ساختار مالی و بانکی خود را چگونه طراحی کنند تا بتوانند نرخ‏های تورم را به طور مستمر و باثبات پایین نگه دارند، از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است. این مقاله، ساختار مالی و بانکی ایران را در بازه‏ی زمانی 1987-2016 (1366-1395) بررسی و تاثیر آن را بر تورم به روش FMOLS برآورد کرده است. یافته ‏ها حاکی از آن است که اثر ساختار مالی بانک‏محور بر تورم در ایران منفی است. از میان شاخص‏های مختلف ساختار بانکی، شاخص دارایی‏ های بانک‏های سپرده‏پذیر توانسته تورم را کاهش دهد. به علاوه، تنها با لحاظ تاثیر شاخص‏های ساختار مالی و ساختار بانکی، رابطه یک‏ به‏ یک میان نقدینگی و تورم مطابق با آن‏چه پول‏گرایان ادعا می‏کنند، برقرار است. به طور کلی، این یافته ‏ها در حمایت از ایده‏ی طراحی ساختار مالی کمتر نامتوازن و افزایش قدرت مالی بانک‏ها به منظور کاهش تورم هستند.