کیفیت زندگی تحصیلی دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در دوران اپیدمی کرونا

دانشجویان از سودبران آموزش عالی هستند و پایین بودن کیفیت زندگی تحصیلی آنان موجب اختلال در یادگیری می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی تحصیلی دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در دوران اپیدمی کرونا در سال 1400انجام شد.

در این پژوهش توصیفی مقطعی جامعه آماری شامل 193 دانشجوی بالینی پزشکی (80 نفر) و دندانپزشکی (73 نفر) دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1400 بود که به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای و تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه معارف‌وند و همکاران استفاده گردید. برای توصیف داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون های ANONA، T-test و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.

دانشجویان با میانگین سنی 65/1±67/23 سال (25-20) شرکت کردند. میانگین و انحراف معیار نمره کیفیت زندگی دانشجویان دندانپزشکی 48/0±73/2 (از مجموع 5 نمره) و دانشجویان پزشکی 51/0±47/2 بود. در هر دو گروه بیش‌ترین میانگین به حیطه آموزش و خدمات آموزشی و کم‌ترین به حیطه خدمات رفاهی تعلق گرفت. فقط در حیطه پژوهش به طور معناداری میانگین نمره کیفیت زندگی دانشجویان دندانپزشکی بیش‌تر از پزشکی بود(001/0= p، 51/5 t=).

کیفیت زندگی تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی و پزشکی متوسط ارزیابی شد. پیشنهاد می‌گردد مسوولین دانشگاه با توجه به شرایط، خدمات بیش‌تری در اختیار دانشجویان قرار دهند.