بررسی تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر خودکارامدی شغلی و تاب آوری و اشتیاق شغلی زنان شاغل درمراکز بهداشتی درمانی شهر کرمانشاه
هدف از این مطالعه، تبیین اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر تاب آوری ، خودکارامدی شغلی و اشتیاق شغلی زنان شاغل بود.
طرح مورد مطالعه این پژوهش، نیمه آزمایشی است. حجم نمونه 40 نفر بود که از جامعه مذکور، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.20 نفر به گروه آزمایش و 20 نفر به گروه کنترل تخصیص یافتند. ابزار های پژوهشی مورد استفاده خودکارامدی شغلی شرر (1982)، تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و اشتیاق شغلی اترخت (2002) بود. گروه آزمایش در طول یازده جلسه، هرجلسه به مدت 90 دقیقه آموزش مثبت اندیشی دریافت کردند. برای بررسی داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیره و یک متغیره جهت اثبات فرضیه ها استفاده شد.
یافتهها حاکی از آن بود که آموزش مثبت اندیشی موجب افزایش خودکارامدی شغلی ، تاب آوری و اشتیاق شغلی زنان شاغل گروه مداخله و بعد آموزش و بعد از سه ماه آموزش شده است.
بنابراین آموزش مثبت اندیشی برنامه ای است که سودمندی های آن در پژوهشهای متعدد به اثبات رسیده است و یافته های پژوهش حاضر نیز حاکی از آنند که از رهگذر آموزش مثبت اندیشی می توان به ارتقاء خودکارامدی شغلی ، تاب آوری و اشتیاق شغلی زنان شاغل همت گماشت.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.