آمادگی های لازم پرستاران نظامی به منظور حضور در مناطق جنگی

اولین امدادگران در شرایط بحرانی گروه های درمانی نیروهای نظامی و پرستاران هستند. تفاوت اصلی بین پرستاران نظامی و غیر نظامی توانایی فعالیت مستقل ، کار در محیط های خشن، غیر قابل پیش بینی و چالش انگیز است. این فعالیت مستلزم این است که پرستاران نظامی برای چنین شرایطی از آمادگی کامل برخوردار باشند.

این مطالعه مروری نظام مند، روی مقالات و پژوهشهای انجام شده در زمینه آمادگیهای لازم پرستاران نظامی برای حضور در مناطق جنگی انجام شده است. در بررسی نقش پرستاران نظامی در جنگ، با استفاده از واژگان کلیدی آمادگی در جنگ و پرستاران یا پرستاری نظامی و نقش پرستاری نظامی، که بر اساس واژگان سرفصل موضوعی پزشکی (Subject of Heading Mesh)  انتخاب شده بودند؛ در عنوان و چکیده با جستجوی هدفمند از پایگاه های اطلاعاتی معتبر  Scopus, Elsevier, PubMed, ISI, Web of Science ,SID Cochrane Library, ProQuest. Google Scholar
از سال 2000 به زبان های فارسی و انگلیسی مورد بررسی قرار گرفتند.

از مجموع 235مقاله که در مرحله اول با جستجوی کلید واژگان ذکر شده بدست آمدند، پس از حذف مقالات غیر مرتبط با موضوع مطالعه ومطابقت با معیارهای ورود و خروج، 83عنوان تایید شدند و در نهایت پس از حذف مطالعات تکراری و انجام شده بر روی سایر حوادث، 12مقاله که مرتبط با آمادگی پرستاران به منظور حضور در مناطق جنگی بودند در پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته های این مطالعه نشان داد پرستاران برای ارایه خدمات بهتر نیازمند آمادگی هایی قبل از ورود به مناطق جنگی هستند. این آمادگی ها آنان را قادر می سازد خدمات درمانی را به نحو مطلوب تری ارایه کنند. آشنایی با شرایط مناطق درگیر جنگ برای آماده سازی پرستاران ضروری است. این مسئله که پرستاران بدانند در صحنه نبرد با چه چیزی روبرو می شوند آنان را برای ارایه خدمات در سطح بالا و نجات جان مجروحین آماده تر می کند.