عوامل ارتقا تاب آوری کارکنان پرستاری درگیر در مراقبت های بالینی از بیماران مبتلا به کووید-19

هدف از تحقیق حاضر احصاء عوامل ارتقاء تاب‌آوری روانی کارکنان پرستاری بیمارستان خانوده در مبارزه با کووید-19 می‌باشد.

تحقیق حاضر از حیث هدف اکتشافی بوده و از حیث روش‌، ترکیبی از نوع اکتشافی متوالی می‌باشد. در مرحله کیفی از روش فراترکیب و در مرحله کمی از روش تحقیق پیمایشی استفاده گردید.

در مرحله کیفی، عوامل عوامل ارتقا تاب آوری کارکنان پرستاری در مبارزه با کووید 19 در 3 مقوله اصلی شامل مسیولیت جمعی، تقویت شایستگی‌های تاب‌آوری و سبک زندگی کاری، 9 مولفه و 33 شاخص احصا گردید. در مرحله کمی روایی و پایایی سازه‌ای برای کلیه مولفه‌ها بجز حمایت عاطفی علنی و مداوم جمعی تایید گردید. همچنین در رتبه‌بندی اهمیت هریک از مولفه‌های تایید شده، شایستگی سرپرستاران در رهبری تیم‌های پرستاری، در رتبه اول قرار گرفت‌.

با توجه به اینکه ماهیت بیماری‌ها و چالش‌های سلامت عمومی در حال تغییر هست، دیگر رویکرد زیست‌پزشکی کلاسیک در دوران پسا کرونا جایگاهی ندارد. علاوه بر مراقبت بالینی بیماران ضروریست مسایلی همچون آسیب‌های روانشناختی کارکنان پرستاری که تاثیر عمیق و پایداری بر عملکرد آنان و کیفیت مراقبت بالینی از بیماران دارند، پرداخته شود و در مدیریت مراقبت‌های بالینی نیز استانداردهای جدید متناسب با ماهیت و ویژگیهای بیماری‌های همه‌گیر و نوظهور آینده پیش‌بینی و اجرا نمود.