تدوین مدل علی تحلیل رفتگی ورزشکاران نخبه در دوران همه گیری کووید- 19 بر اساس کمال گرایی ورزشکاران با نقش واسطه ای رفتارهای مربیان

با شیوع کووید-19 ورزشکاران رقابتی برای سازگاری بهینه با این شرایط ملزم هستند تا اهداف و استاندارد عملکردی خود را به طور مدام سازماندهی و پیگیری کنند، در چنین شرایط استرس زایی احتمالا ورزشکاران کمال گرا به گونه اجتناب ناپذیری با چالش های زیادی در سازماندهی و پیگیری اهداف عملکردی مواجهه شوند؛ بنابراین این مطالعه به دنبال پاسخ گویی به این سوالات بود که در شرایط همه گیری، وضعیت تحلیل رفتگی ورزشکاران کمال گرا چگونه است و رفتاری مربیان چگونه بر تحلیل رفتگی ورزشکاران به ویژه ورزشکاران کمال گرا اثرگذار است؟ در این پژوهش مقطعی، 259 ورزشکار نخبه مقیاس های کمال گرایی، تحلیل رفتگی و رفتارهای مربی را تکمیل کردند. یافته ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که رفتارهای کنترلی مربیان و ابعاد کمال گرایی به طور مثبت تحلیل رفتگی ورزشکاران را پیش بینی می کند و رفتارهای مربیان عاملی واسطه گر در رابطه کمال گرایی و تحلیل رفتگی ورزشکاران است. نتایج حاکی از آن است که در دوران کرونا هرچه ورزشکاران توانایی کمتری در سازماندهی معیارها و انتظارات عملکردی از خود و دیگران داشته باشند و خود را بیشتر مقید به تحقق خواسته های بیرونی بدانند با خطر تحلیل رفتگی مواجه هستند، همچنین در این شرایط، هنگامی که مربیان سبک رفتار کنترل کننده ای دارند احتمال تحلیل رفتگی ورزشکاران به ویژه در ورزشکاران کمال گرا بیشتر می شود.