اثرات افزایشی لینالول بر خواب القاء شده با پنتوباربیتال: امکان دخیل بودن مسیر گابائرژیک
لینالول یک ترکیب منوترپنوییدی و جزء اصلی اسانس برخی گیاهان معطر از جمله اسطوخودوس می باشد. اثرات ضداضطراب و آرامبخش این ترکیب پیشتر گزارش شده است. در این مطالعه اثرات تجویز سیستمیک لینالول و مکانیسم احتمالی تاثیر آن بر خواب القاء شده با پنتوباربیتال در موش سوری مورد بررسی قرار گرفته است.
در مرحله اول این مطالعه، 24 سر موش سوری در 4 گروه مجزا لینالول را در دوزهای 10، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم شصت دقیقه پیش از تجویز پنتوباربیتال دریافت نمودند. بر مبنای نتایج، 50 میلی گرم بر کیلوگرم به عنوان دوز موثر لینالول تعیین گردید. در مرحله دوم، برای تعیین مکانیسم دخیل در اثر خواب آوری لینالول از تجویز داروهای دیازپام به عنوان آگونیست گیرنده های بنزودیازپینی، فلومازنیل به عنوان آنتاگونیست گیرنده های بنزودیازپینی و وی 100635 به عنوان آنتاگونیست گیرنده های سروتونینی استفاده شد.
مطالعه حاضر نشان داد که لینالول به ویژه در دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت معنی دار و وابسته به دوز خواب القاء شده با پنتوباربیتال را ازطریق افزایش مدت زمان خواب و کاهش طول مدت به خواب رفتن تحت تاثیر قرار می دهد. تجویز همزمان دیازپام اثرات سینرژیستی نشان داد، منجر به تسریع به خواب رفتن و افزایش زمان خواب القاء شده با پنتوباربیتال شد، درحالیکه تجویز فلومازنیل منجر به معکوس شدن این اثرات شد. تجویز همزمان وی 100635 تاثیری بر اثرات افزایشی لینالول بر خواب القاء شده با پنتوباربیتال نشان نداد.
لینالول احتمالا از طریق تقویت مسیرگابایرژیک خواب القاء شده با پنتوباربیتال را افزایش می دهد.
بنزودیازپین ، خواب ، سروتونین ، فلومازنیل ، مونوترپن
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.