اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان بر استرس والدینی و رضایت زناشویی در والدین کودکان مبتلا نقص توجه/بیش فعالی

عوامل فراوانی می تواند باعث ایجاد استرس والدینی و کاهش رضایت زناشویی شود که داشتن فرزندی با نشانه های نقص توجه/بیش فعالی از جمله آنهاست. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان بر استرس والدگری و رضایت زناشویی در والدین کودکان مبتلا به کاهش توجه/بیش فعالی بود. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون  پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه والدین دارای کودک نقص توجه/بیش فعالی در شهر تهران  بود.

روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون  پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه والدین دارای کودک نقص توجه/بیش فعالی در شهر تهران  بود. نمونه آماری 30 نفر از این افراد بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایشی و کنترل به تصادف گمارده شدند. هر دو گروه در دو نوبت به پرسشنامه های استرس والدینی  و رضایت زناشویی پاسخ دادند. سپس گروه آزمایشی 8 جلسه آموزش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان را دریافت کردند، اما گروه کنترل هیچ درمانی نگرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج کلی نشان داد که آموزش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان بر استرس والدینی و ابعاد آن یعنی آشفتگی والدین، تعامل ناکارآمد والد و کودک و ویژگی هابی کودک دشوار و رضایت زناشویی والدین دارای کودک مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی تاثیرگذار است.

با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که آموزش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان باعث کاهش استرس والدینی و بهبود رضایت زناشویی در  والدین کودکان مبتلا نقص توجه/بیش فعالی می شود.