مدل فهم هرمنوتیکی قرآن، در اندیشه گادامر

گادامر در کتاب حقیقت و روش به مقوله فهم و چگونگی شکل گیری آن پرداخته است. اندیشه های او، بیشترین تاثیر را بر مطالعات قرآنی روشنفکران دینی مسلمان داشته است. وی ضمن به تصویر کشیدن گونه-های مختلفی از فهم، از نقاط ضعف آنها لایه برداری می کند، تا بدین وسیله صورت حقیقی "فهمیدن" را نشان دهد. در این پژوهش، سعی شده است با انطباق این مدل های فهم بر حوزه فهم قرآن و ارزیابی آنها از منظر گادامر، صورت مقبول فهم قرآن بر اساس منظومه فکری او آشکار شود.پژوهش حاضر با روش توصیفی _تحلیلی نشان می دهد که گونه های فهم، اعم از "عینی محض یا تاریخی"، "ذهنی محض یا مدرن" و "دیالوگی" اساسا کاشف از حقیقت قرآن نیستند. نقص آنها، به دلیل نفی یا کم رنگ-کردن نقش برخی عناصر سازنده فهم است. بر اساس اندیشه گادامر، فهم حقیقی قرآن، فهم "دیالوگی-الهیاتی" است؛ یعنی ما با یک فزونی مهم با عنوان "باور توحیدی فهمنده" در "الگوی دیالوگی عام" گادامر مواجه ایم.