معرفی مآخذ اشعار فارسی کتاب شرفنامه بدلیسی

شرفنامه یکی از متون تاریخی - ادبی نثر فارسی است و یکی از ویژگی های بارز آن همراه ساختن تاریخ با شواهد شعری است. بدلیسی در شرفنامه 5/554 بیت شعر آورده؛ ولی تنها به نام سراینده 148 بیت (69/26 درصد) اشاره کرده است؛ بنابراین سراینده 5/406 بیت (3/73 درصد) از اشعار شرفنامه معلوم نیست. هدف پژوهش حاضر تعیین مآخذ این ابیات و ارایه مستندات لازم است. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است و داده ها به شیوه کتابخانه ای و سندکاوی با استفاده از روش تحلیل محتوا بررسی و از لحاظ آماری با تاریخ بیهقی و نفثه المصدور مقایسه شده اند. یکی از یافته های پژوهش حاضر، دستیابی نگارندگان به ماخذ 187 بیت دیگر (72/33 درصد) از اشعار شرفنامه و معرفی منابع آن هاست. بدین ترتیب شمار ابیات شرفنامه که منبع آن ها برای خوانندگان شناخته شده تلقی می گردد، به 335 بیت (41/60 درصد) می رسد؛ از این رو معرفی سراینده 72/33 درصد از سروده های بی ماخذ شرفنامه را می توان نوآوری این مقاله دانست. نتیجه همچنین نشان می دهد شرف خان برای یافتن این 335 بیت، دست کم از دیوان ها و اشعار 44 شاعر بهره گرفته است. بنابراین پژوهش حاضر، علاوه بر معرفی منابع و مآخذ اشعار شرف نامه، وسعت دامنه مطالعات و کثرت اطلاع و پرمایگی شرف خان را نیز نشان می دهد.