میزان شیوع آسم آتوپیک و غیر آتوپیک و برخی عوامل مرتبط با آن بین مراجعه کنندگان به کلینیک آسم و آلرژی

شیوع آسم و بیماری‌های آلرژی در جهان طی دهه‌های اخیر افزایش یافته است و شناخت آلرژن‌ها در مناطق مختلف ضروری می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان فراوانی آلرژن‌ها در بیماران مبتلا به آسم آتوپیک و غیر آتوپیک در کلینیک آسم و آلرژی بیمارستان دزیانی گرگان در سال 1399 انجام شد.

 این مطالعه‌ از نوع مقطعی- توصیفی بود که بر روی 96 کودک 1 تا 16 ساله‌ی مبتلا به آسم انجام گردید. تشخیص بیماری آسم بر اساس علایم بالینی بیمار، داروهای نجاتی مورد استفاده، محدودیت فعالیت ایجاد شده و آزمایش‌های عملکرد ریوی صورت گرفت. بر همین اساس، تشخیص قطعی آسم به صورت افزایش Forced expiratory volume-1 (FEV1) به میزان 15 درصد پس از استنشاق 2 پاف سالبوتامول بود. کودکان بر اساس آزمایش‌های انجام شده، به دو گروه اتوپیک و غیر اتوپیک تقسیم‌بندی شدند. نمونه‌ها در صورت بالا بودن میزان Immunoglobulin E (IgE) و مثبت شدن تست Prick، در گروه آتوپیک و در غیر این صورت در گروه غیر آتوپیک قرار گرفتند. مقادیر سرمی ایوزینوفیل و IgE به تفکیک نوع آسم و شدت آسم، تجزیه و تحلیل گردید.

 از بین کودکان مورد بررسی، 17/54 درصد دارای فنوتیپ آتوپیک و 83/45 درصد دارای فنوتیپ غیرآتوپیک بودند. در مجموع، 78/71 درصد از کودکان مبتلا به آسم، حداقل حساسیت به یکی از مواد آلرژن مورد بررسی را داشتند. همچنین، ارتباط معنی‌داری بین شدت آسم و آتوپیک بودن آن، میزان IgE و ایوزینوفیل مشاهده شد.

 آسم در کودکان مبتلا به آسم آتوپیک نسبت به غیر آتوپیک شدیدتر و میانگین IgE و ایوزینوفیل در آسم آتوپیک بالاتر از غیرآتوپیک می‌باشد. همچنین، میزان IgE و ایوزینوفیل، ارتباط مستقیمی با شدت آسم دارد.