مشارکت پلیس-مدرسه در ایجاد مدارس امن با محوریت مطالعه بر زنان پلیس

همه گیری روزافزون آسیب های اجتماعی در بین دانش آموزان، موجب پررنگ شدن نقش پلیس در مدرسه و پدیدآمدن مفهوم مشارکت پلیس- مدرسه به ویژه نقش زنان پلیس در پیشگیری از آسیب های اجتماعی در ایجاد مدارس امن شده است. این پژوهش با هدف بررسی نقش های موردمشاهده و موردانتظار از زنان پلیس در پیشگیری از آسیب های اجتماعی در مدارس و الزامات تحقق این نقش ها از منظر مدیران و نخبگان ناجا و مدیران آموزش و پرورش انجام شده است.

روش پژوهش، کیفی و از نوع تحلیل محتواست. جامعه آماری پژوهش شامل همه مدیران و نخبگان علمی ناجا و آموزش و پرورش شهر تهران است که از آن میان، 12 مدیر ناجا (با دامنه سنی 58-38 سال) و 7 نفر از مدیران آموزش و پرورش (سابقه مدیریت 25-3 سال) به شیوه گلوله برفی تا دستیابی به اشباع داده، انتخاب شدند. ابزار سنجش مصاحبه نیمه ساختارمند بود.

یافته های پژوهش نشان داد که نقش های کنونی زنان پلیس در چند دسته نقش تعریف شده مبتنی بر ملاحظات فرهنگی، نقش مشاور- مربی و نقش های تعریف شده فاقد تناسب و نقش های موردانتظار در دو دسته نقش ضابطیت و اجرای قانون و نقش اجتماع محور از دیدگاه مدیران ناجا و آموزش و پرورش قابل احصاست. همچنین پیش نیاز و موانع تحقق نقش های موردانتظار از زنان پلیس در چند طبقه ساختاری، فردی و اجتماعی قابل اعتناست.

بازنگری در الگوهای نامنسجم موجود، نیازمند بازنگری در تعریف خدمات پلیس به شهروندان، اقناع طرف دیگر مشارکت برای حضور پلیس و بافت آسیب شناسانه مدارس از حیث همه گیری آسیب است.