ارائه مدل برای پیش بینی اعتیاد به شبکه های اجتماعی بر اساس گرایش به شخصیت خودشیفته و نیاز به ارتباط با میانجی گری نیاز به تاییدطلبی در دانش آموزان

پژوهش حاضر، ارایه مدل برای پیش بینی اعتیاد به شبکه های اجتماعی بر اساس گرایش به شخصیت خودشیفته و نیاز به ارتباط با میانجی گری نیاز به تاییدطلبی در دانش آموزان بود.

توصیفی و از نمونه طرح های همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان شهر تهران بود که از بین آنها با استفاده از روش خوشه ای چندمرحله ای 300 دانش آموز انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه گرایش و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مومنی و تقی لو (1395)، پرسشنامه شخصیت خودشیفته نسخه 40 ماده ای (NPI-40) (1988)، مقیاس نیاز به ارتباط پرسشنامه نیازهای اساسی روانشناختی دسی و رایان (2011) و مقیاس تایید طلبی پرسشنامه نگرش های ناکارآمد ابراهیمی و همکاران (1387) استفاده شد.

داده های پژوهش با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی شامل میانگین، انحراف استاندارد، همبستگی و تحلیل مسیر مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج حاکی از این بود که مدل فرضی پژوهش با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) از برازش مناسبی برخوردار بود و فرضیه اصلی پژوهش مورد تایید قرار گرفت.