عوامل و زمینه های گرایش به گروه های تکفیری؛ بررسی موردی مناطق جنوبی استان کرمان

در این پژوهش زمینه ‏های گرایش به گروه‏ های تکفیری در مناطق جنوبی استان کرمان مورد بررسی و آزمون تجربی قرار می‏ گیرد. روش پژوهش از نوع کمی بوده و برای جمع‏ آوری داده‏ های مورد نیاز از پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل شهروندان جنوب استان کرمان است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر و شیوه نمونه ‏گیری، تصادفی متناسب با جمعیت می ‏باشد. داده‏ های پژوهش با کمک نرم ‏افزار آماری Spss و با استفاده از روش ‏های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار می‏‏ گیرند. فرضیه پژوهش این است که همزمانی و هم ‏افزایی تاثیر عوامل و زمینه ‏‏های فردی، ملی و فراملی باعث افزایش گرایش به گروه ‏های تکفیری در جنوب استان کرمان شده است. یافته ‏های پژوهش حاکی از آن است که در عین تفاوت میان تاثیر عوامل سطح فردی، ملی و فراملی، بین همه آنها و گرایش به گروه‏های تکفیری در جنوب استان کرمان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان می‏ دهد که عوامل سطح ملی بیشترین تاثیر معنادار بر گرایش به گروه ‏های تکفیری را دارند و عوامل و زمینه ‏های سطح فراملی و فردی در رده ‏‏های بعدی قرار می‏‏ گیرند.