مقایسه تاثیر درمان متمرکز بر هیجان و درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنظیم هیجان زنان مبتلا به اختلال سوگ ناشی از کووید - 19

بهبود تنظیم هیجان جهت مقابله با اختلال سوگ ناشی از کووید -19، می تواند کمک کننده باشد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان و درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی تنظیم هیجان زنان مبتلا به اختلال سوگ ناشی از کووید - 19 انجام شد.

روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه بود. از زنان 25 تا 45 ساله مبتلا به اختلال سوگ (ناشی از کووید - 19) در شهر تهران در سال 1400-1399 تعداد 45 نفر به صورت نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و در سه گروه (هر گروه 15 نفر) به صورت تصادفی گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (گرتز و رویمر ، 2004) بود. یک گروه درمان مبتنی بر هیجان (10 جلسه یک و نیم ساعته) و یک گروه درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی (9 جلسه یک و نیم ساعته) را دریافت کردند. گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند و حین اجرای پژوهش مداخله ای دریافت نکرد.

نتایج نشان داد که هر دو مداخله در مقایسه با گروه کنترل اثربخشی معناداری بر مولفه های تنظیم هیجان دارند (01/0>P). همچنین نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر هیجان در مقایسه با درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی، میانگین مولفه های عدم پذیرش پاسخ های هیجانی، دشواری در کنترل تکانه، فقدان آگاهی هیجانی و دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی را به صورت معنادار بیشتر کاهش داده است.

نتایج حاکی از اثربخشی رقابتی درمان متمرکز بر هیجان در مقایسه با درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنظیم هیجان دارد.