مطالعه فلورستیک نواحی جزر و مدی سواحل استان بوشهر

820 کیلومتر از ساحل شمالی خلیج فارس اغلب صخره ای، مرجانی، ماسه ای و رسوبی است که بستری مناسب برای استقرار گروه های متنوعی از گیاهان دریازی، اعم از میکروجلبک، ماکروجلبک و تراکیو فیتا می باشد و هم جوار با 7 شهرستان از 10 شهرستان استان بوشهر است. گیاهان دریازی نه تنها از نظر اقتصادی بعنوان غذا و علوفه بلکه از نظر دارویی، صنعتی و داروسازی نیز حایز اهمیت هستند. نمونه برداری از گیاهان دریازی نوار ساحلی، از مرحله رویشی تا تولیدمثلی، به مدت پنج سال و به صورت فصلی انجام شد. بخشی از هر نمونه جمع آوری شده جلبک و علف دریایی در محلول 4% فرمالدیید-آب دریا در ظروف شیشه ای نگهداری شد و از بخش دیگر آن، نمونه هرباریومی تهیه شد. شناسایی تراکیوفیتا و جلبک ها بر اساس صفات مورفولوژیکی در مرحله رویشی و زایشی و با استفاده از منابع مختلف انجام شد. در این تحقیق، در مجموع 45 تیره گیاه دریازی شناسایی شد. نمونه های شناسایی شده شامل 40 تیره ماکروجلبک با 146 گونه از 71 جنس، 2 تیره میکروجلبک با 4 گونه از 4 جنس و 3 تیره متعلق به گیاهان آوندی (تراکیوفیتا) با 3 جنس و 3 گونه بودند. از بین ماکروجلبک های شناسایی شده، ماکروجلبک های سبز با 34 گونه، دارای کمترین و ماکروجلبک های قرمز با 73 گونه دارای بیشترین غنای گونه ای بودند. حداکثر و حداقل تنوع گونه ای متعلق به تیره های سارگاسه از ماکروجلبک های قرمز با 23 گونه و کلادوفوراسه از ماکروجلبک های سبز با 12 گونه بود. به طورکلی هدف از اجرای این پروژه، مطالعه فلورستیک دریایی و تدوین مرجعی منسجم از گیاهان دریازی مستقر در نواحی جزر و مدی سواحل استان بوشهر بود.