دورنمای اقتصادی کشورهای منا تا افق 2105: کاربرد مدل RICE

یکی از مهمترین دغدغه‏ های امروز بشر در حوزه‏های اقتصاد، انرژی و محیط‏زیست، مساله گرمایش جهانی است. مهمترین عامل گرمایش جهانی، سوختن سوخت‏های فسیلی است که منجر به تولید گازهای گلخانه‏ای از جمله   می‏شود. پژوهش‏های هیات بین‏دولتی تغییرات آب و هوایی نشان می‏دهد، چنانچه هیچ کوششی به منظور کاهش نشر    صورت نگیرد، دمای کره زمین تا پایان قرن بیش از دو درجه سانتیگراد افزایش می‏یابد. از آنجایی که منطقه منا یکی از آسیب‏پذیرترین مناطق جهان در اثر تغییرات آب و هوا است، بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی پیامدهای تغییرات اقلیمی بر متغیرهای اقتصادی منطقه منا تا سال 2105 می‏باشد. برای این منظور از مدل  RICEاستفاده شده است که ساختار آن بر مبنای مدل تعادل عمومی محاسبه‏پذیر تدوین شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که تا سال 2105 چنانچه هیچ سیاستی در جهت جلوگیری از افزایش دما اعمال نشود، میانگین دمای جهانی تا 49/4 درجه سانتیگراد نسبت به دوران قبل از انقلاب صنعتی افزایش خواهد یافت. روند تولیدناخالص داخلی منطقه‏ای و مصرف در بلندمدت مشابه هم بوده و سیر فزاینده خواهد داشت. در بلندمدت انباشت سرمایه به ترتیب در گروه با درآمد بالا‏تر از متوسط، سپس در گروه با درآمد پایین‏تر از متوسط و در آخر در گروه با درآمد بالا و اشتغال به ترتیب در گروه درآمدی پایین‏تر از متوسط سپس در گروه درآمدی بالا‏تر از متوسط و در آخر در گروه با درآمد بالا افزایش خواهد یافت. میزان خسارت وارد شده به محیط زیست در گروه درآمدی بالا بیش از سایر گروه های درآمدی است.