تاثیر ترکیب تمرین هوازی و مکمل گیری آویشن بر بیان ژن PGC-1α در رت های نر بالغ

 عملکرد ورزشی ورزشکاران در مسابقات استقامتی به توانایی حفظ و تولید بازده بالای انرژی در واحد زمان بستگی دارد. عوامل زیادی، از جمله تمرین و تغذیه در بهبود عملکرد نقش بسزایی ایفا می کنند. به دلیل نامشخص بودن تاثیر مکمل آویشن بر عملکرد ورزشی استقامتی علی رغم بالا بودن خاصیت آنتی اکسیدانی آن، این پژوهش با هدف تهیه یک مکمل نیروبخش از عصاره آویشن و بررسی تاثیر آن بر بیان ژن PGC-1α بر روی موش های صحرایی نر انجام شد.

 در این مطالعه تجربی 40 سر رت نر بالغ از نژاد ویستار به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی در 5 گروه 8تایی کنترل، شم، تمرین هوازی، عصاره آویشن، تمرین هوازی + عصاره آویشن تقسیم بندی شدند. منظور از مکمل گیری آویشن، حل کردن عصاره آویشن با دز 400 میلی گرم بر کیلوگرم در روز در آب مصرفی روزانه موش های صحرایی بود. در ابتدا موش های صحرایی به مدت 10 دقیقه در روز و با سرعت 10 متر در دقیقه و با شیب 10 درصد تمرین خود را آغاز می کنند. سرعت و مدت تمرین به تدریج در طول 2 هفته بعد افزایش یافت تا اینکه مدت و شدت تمرین به ترتیب به 1 ساعت در روز و 27 متر در دقیقه رسید. در بررسی میزان بیان ژن های PGC-1α از روش real time PCR استفاده شد.

یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری در مقادیر بیان ژن PGC-1α عضله نعلی رت های بالغ در مرحله پس آزمون در گروهی که هم زمان، هم مکمل گیری آویشن داشتند و هم تمرین هوازی با گروه کنترل و شم وجود دارد (SD=0/0306 ، M=1/01) ،(P=0/05 ، f=4/238). با این حال هیچ گونه تفاوت معنی داری ما بین مقادیر بیان ژن PGC-1α در گروهی که فقط تمرین هوازی داشتند و گروهی که فقط مکمل گیری با عصاره آویشن داشتند با گروه کنترل و شم مشاهده نشد (SD=0/0306 ، M=1/01)، (P=0/05، f= 0/00001).

با توجه به یافته های تحقیق و بررسی ادبیات تحقیق، به نظر می رسد مکمل گیری با عصاره آویشن در کنار تمرینات هوازی موجب افزایش بیان ژن PGC-1α می شود.