دیدگاه دانشجویان مامایی در خصوص تاثیر بازخورد مربی بر ارتقاء سطح آموزش در مرکز مهارتهای بالینی مهارتهای بالینی

دانشجویان قبل از مواجهه با بیماران واقعی مهارت های ضروری را تحت نظر استادان فرا گرفته تا مطمین شوند هنگام کار روی بیمار واقعی به او ضرری نمی رسانند. هدف از این کار، تعیین دیدگاه دانشجویان در خصوص بازخورد و اثر آن بر یادگیری ایشان در مرکز مهارت های بالینی است.

این پژوهش مطالعه ای توصیفی بود که طی 27 نفر دانشجوی مامایی ترم دوم در مطالعه شرکت کردند. برای تهیه پرسشنامه در یک مطالعه کیفی انجام شد و بر اساس تم ها و ساب تم های حاصل از آن مطالعه، پرسشنامه ای با 22 سوال و در چهار بخش تنظیم و پس از تعیین CVR و CVI دیدگاه دانشجویان مورد سنجش قرار گرفت.

اغلب دانشجویان (8/69 درصد) احساس خود را از ورود به مرکز مثبت عنوان کرده بودند، 8/77 درصد آموخته های خود در  CSCرا متوسط و بالاتر تلقی کردند. 7/66 درصد مولاژهای کهنه و با کیفیت پایین را مهم ترین مشکل  CSCقلمداد می کردند. هم چنین اکثریت آنان معتقد بودند بازخورد به یادگیری کمک کرده و زمان ارایه این بازخورد را در خلوت می دانستند.

احساس دانشجویان در ورود به مرکز مهارت های بالینی مجموعا احساس مثبت و حتی اشتیاق بوده است. برخی کمبودها و برخوردهای نامناسب در مرکز می تواند بر علاقه و حتی انگیزه آنها اثرگذار باشد اما دیدگاه ایشان نسبت به دریافت بازخورد در مرکز مثبت بود. با بازخورد سازنده تر، انتظار می رود دانشجویان انگیزه بیشتری برای انجام کار بهتر داشته باشند.