ارزیابی ارتباط فضایی سلامت اجتماعی بانوان مشهد و فضاهای سبز شهری؛ چه عواملی بر حضور آن‏ها در فضاهای سبز شهری اثرگذار است؟

در مقاله حاضر سه هدف دنبال می‏ شود: بررسی چگونگی توزیع فضایی سلامت اجتماعی بانوان مشهد؛ ارزیابی خودهمبستگی فضایی آن با فضاهای سبز شهری؛ و تعیین عوامل اثرگذار بر حضور بانوان در فضاهای سبز شهری در ابعاد فردی و محیطی. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش ترکیبی- تبیینی است. در مرحله کمی، برای سنجش سلامت اجتماعی از پرسش‏نامه کییز استفاده شد و 670 پرسش‏نامه در سطح نواحی شهر مشهد تکمیل شد. در مرحله کیفی، برای تعیین عوامل محیطی اثرگذار، 17 مصاحبه نیمه‏ ساختاریافته انجام گرفت. نتایج نشان داد بر اساس ضریب موران (ضریب 18/0)، توزیع فضایی سلامت اجتماعی خوشه ‏ای است. خودهمبستگی فضایی سلامت اجتماعی و فضای سبز شهری با آزمون موران دومتغیره ارزیابی شد و  چهار نوع خوشه در سطح مشهد تشکیل شد. در خوشه High-Low ارتباط فضایی معکوس بود. بنابراین، برای شناسایی عوامل اثرگذار بر حضور بانوان در فضاهای سبز شهری، پارک میرزاکوچک‏ خان از این خوشه انتخاب و شعاع عملکرد آن (999 متر) مشخص شد و ساکنان این محدوده مدنظر قرار گرفتند. برای تعیین عوامل فردی از آزمون رگرسیون ترتیبی استفاده شد. نتایج نشان داد در میان متغیرهای فردی تحصیلات پایین ‏تر و درآمد بالاتر در سطح خطای کوچک‏تر از 05/0 معنی‏دارند و جهت رابطه آن‏ها مثبت است. در حوزه عوامل محیطی نیز عوامل اثرگذار در سه بعد کالبدی-فضایی، زیباشناختی، و ادراکی- احساسی بررسی شد. بر اساس نتایج، پیشنهادهای لازم برای ارتقای حضور بانوان در فضاهای سبز شهری و در نتیجه بهبود سلامت اجتماعی آن‏ها ارایه شد.