نقش مدیریتی محله محور در پایداری اقتصادی - اجتماعی شهر زابل

مشارکت شهروندان یکی از اصلی‎ترین راهکارهای حرکت به سمت توسعه پایدار شهری در پایین‎ترین سطح آن یعنی در مقیاس خرد محلات شهری است. بسط و ارتقای آن مستلزم اتخاذ رویکرد مشارکتی نسبت به برنامه‎ریزی محلات شهری است. هدف از پژوهش حاضر، نقش مدیریتی محله محور در پایداری اقتصادی- اجتماعی شهر زابل، بود.

پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر در سال 1400 انجام شد. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی می باشد. داده های مورد نیاز تحقیق به روش اسنادی- میدانی (پرسشنامه و مشاهده) گردآوری شد. در این پژوهش از 2 نوع جامعه آماری استفاده شد. الف) خانوارهای ساکن در شهر زابل به عنوان جامعه نمونه، و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 383 نفر تعیین شد. ب) جامعه آماری، مدیران و  متخصصان که بر اساس نمونه گیری هدفمند تعدد 20 نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و مدل WASPAS استفاده شد.

نتایج آزمون تی تک نمونه ای با توجه به میانگین های به دست آمده کمتر از (3)، گویای وضعیت نامناسب شاخص های مدیریت مشارکتی در شهر زابل بود. نتایج آزمون رگرسیون نشان داد، بین مدیریت مشارکتی و توسعه اجتماعی و اقتصادی محلات شهری زابل، در سطح اطمینان بالای 99/0، رابطه معناداری وجود داشت. نتایج مدل تصمیم گیری WASPAS نشان داد، محله 17 شهر زابل در اولویت تاثیرپذیری از مدیریت مشارکتی در ابعاد اقتصادی و اجتماعی می باشد.

در محلات مورد مطالعه شهر زابل، وضعیت مدیریت مشارکتی نامطلوب ارزیابی شد و این محلات وضعیت متفاوتی را با توجه به تاثیرپذیری از مدیریت مشارکتی در ابعاد اقتصادی و اجتماعی دارند.