بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای خودکنترلی هیجانی بر خودارزشمندی در سالمندان

خودارزشمندی موجب ارتقای سطح سلامت عمومی، خود تنظیمی، منبع انگیزش، کاهش افسردگی و اصلاح رفتار اجتماعی، چگونگی درست و مناسب مواجهه با حوادث و وقایع روزمره ی زندگی بوده که در سطوح مختلف زندگی فردی، خانوادگی، آموزشی و اجتماعی اثرات خود را نمایان می‌کند لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای خودکنترلی هیجانی بر خودارزشمندی در سالمندان کرج انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی 40 نفر از سالمندان خانه سالمندان کرج از میان کلیه سالمندان شهرستان کرج که در خانه سالمندان در پاییز و زمستان 1399 اقامت داشتند، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آموزش مهارتهای خودکنترلی هیجانی و گروه کنترل قرار گرفتند. با استفاده از یک طرح آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، گروه آزمایش آموزش مهارتهای خودکنترلی هیجانی طی 8 جلسه 1 تا 5/1 ساعته تحت آموزش قرار گرفتند، در حالی که در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه خودارزشمندی ساخته کروکر و همکاران مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری تحلیل شد.

یافته ها نشان داد، آموزش مهارت‌های خودکنترلی هیجانی بر افزایش احساس ارزشمندی سالمندان کرج تاثیر داشته است. با در نظر گرفتن مجذور اتا، می‌توان گفت که حدود 77 درصد این تغییرات ناشی از تاثیر مداخله یا آموزش مهارت‌های خودکنترلی هیجانی بوده است.

با توجه به اثربخشی این رویکرد بر میزان خودارزشمندی می‌توان از این درمان برای این افراد استفاده کرد.