اثربخشی آموزش مدیریت استرس خانواده محور بر رفتارهای پر خطر فرزندان دختر

رفتارهای پرخطر رفتارهای بالقوه مخربی هستند که افراد به طور ارادی یا بدون اطلاع از عواقب نامطلوب احتمالی مرتکب می شوند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مدیریت استرس خانواده محور بر رفتارهای پر خطر فرزندان دختر بود.

پژوهش حاضر کاربردی و روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری و گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را 380 دانش آموزان دختر پایه متوسطه شهرستان شهریار منطقه اندیشه در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از میان آن ها، 30 نفر انتخاب و با همگن سازی معدل تحصیلی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. دانش آموزان برای پیش آزمون به مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی پاسخ دادند و پس از 10 جلسه آموزش مهارت های مدیریت استرس برای گروه مداخله جهت پس آزمون مجدد به ابزار فوق پاسخ دادند. برای تحلیل داده ‏ها، از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد اثر تعاملی گروه × زمان بر خشونت (336/0=2h، 001/0=P، 83/6 =F) در سطح 01/0 و برای مولفه‌های رابطه و رفتار جنسی (203/0=2h، 046/0=P، 45/3 =F) و رابطه با جنس مخالف (205/0=2h، 045/0=P، 48/3=F) در سطح 05/0 معنادار بود.

با توجه به یافته های پژوهش، می توان با آموزش مدیریت استرس خانواده محور به والدین از بروز رفتارهای پرخطر در فرزندان دختر پیشگیری کرد و سطح آگاهی خانواده ها را در این زمینه افزایش داد.