بازتاب وضعیت بهداشت و پزشکی ایران در اسناد آرشیوی (1285- 1320ش)

با پیروزی نهضت مشروطه دولتمردان ایران به ترویج دستاوردهای مدرن غربی توجه کردند. این تاسی جستن در زمینه علوم پزشکی نیز اعم از استفاده از داروهای جدید، رعایت بهداشت و ارتقای سلامت عمومی مورد توجه حکومت قاجار و اقشار تحصیل کرده بود. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی درصدد تبیین بازتاب تحول تاریخی گفتمان پزشکی سنتی به مدرن در سال های 1285 تا 1320ش است و سعی می کند اقدامات حکومت در این زمینه و مذاکرات ایران و دول خارجی در باره راه های کنترل شیوع بیماری ها را با تکیه بر اسناد موجود ارزیابی کند. به طور کلی هدف این پژوهش بررسی تحول پزشکی سنتی به مدرن و کاستی های این تحول به دلیل عدم تلفیق دو گفتمان و اهمیت تاریخی حفظ سلامت جوامع است که خود می تواند نشانه ترقی هر جامعه ای باشد. در این دوران عرصه گفتمان پزشکی مدرن با تکیه بر جایگاه بیماری و بدن به اوج خود رسید، اما وجود آمرانگی در تحقق این علم و کنارگذاشتن طب سنتی عواقبی به دنبال داشت که در دوره های بعدی نمود پیدا کرد.