پیش بینی حمایت اجتماعی کارکنان بر اساس متغیرهای انعطاف پذیری و خوش بینی

حمایت اجتماعی برقراری یک تعامل اجتماعی است که با تداوم ارتباط، به ایجاد همدلانه و در نهایت به یک شبکه ایمنی برای فرد می انجامد و به او کمک می کند تا احساس بهتری در باره خود بسازد. هدف از این پژوهش، پیش بینی حمایت اجتماعی کارکنان بر اساس متغیرهای انعطاف پذیری و خوش بینی بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از نوع پژوهش های کاربردی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان مرکز بهداشت شهر ساری به تعداد 250 نفر بود. نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، به تعداد 148 نفر و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند. جهت گرد آوری داده ها از سه پرسش نامه‏ استاندارد شده انعطاف پذیری دنیس و وندروال، خوش بینی نوری و حمایت اجتماعی شربورن و استورات استفاده شده است که پایایی آن ها برای هر یک به ترتیب برابر با 83/0، 80/0 و 96/0 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. که نتایج نشان داد بین انعطاف پذیری (515/0=r) و خوش بینی (392/0=r)، با حمایت اجتماعی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ و متغیرهای انعطاف پذیری و خوش بینی، حمایت اجتماعی کارکنان را پیش بینی می کنند. هم چنین میزان انعطاف پذیری، خوش بینی و حمایت اجتماعی کارکنان بر اساس جنسیت متفاوت نیست.