طراحی چارچوب مفهومی برای توسعه قابلیت نوآوری لیگ برتر فوتبال ایران

نوآوری عامل اصلی موفقیت باشگاه های فوتبال است. استفاده از نوآوری در سازمان ها منجر به توسعه مزیت رقابتی و پایداری می شود. نوآوری با بهبود کارایی و اثربخشی منبع مزیت رقابتی در بخش های عمومی و غیرانتفاعی همراه است. هدف این مقاله طراحی چارچوبی برای توسعه قابلیت نوآوری در باشگاه های لیگ برتر ایران بود.

شرکت کنندگان 16 نفر شامل اساتید رشته مدیریت و مدیریت ورزشی بودند. از استراتژی نمونه گیری هدفمند استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای مصاحبه استفاده شد.

  برای ارایه یک مدل مفهومی بر اساس نظریه داده بنیاد، هفت عنصر شامل منابع و زیرساخت های مالی، رهبری تحول آفرین، تفکر استراتژیک، بازاریابی نوآورانه، ظرفیت منابع انسانی، فرایند دانش و محیط نهادی شناسایی شدند. نتایج نشان داد عوامل محرک نوآوری باشگاه ها شامل منابع زیرساخت های مالی به عنوان منابع ملموس و عوامل نهادی همراه با نوعی رهبری تحول آفرین و تفکر استراتژیک اعضای هییت مدیره از نظر نوآوری، بازاریابی نوآورانه و استفاده موثر از دانش هستند که می توانند باشگاه های ورزشی را به سوی نوآوری هدایت کنند.

قابلیت های جدید باشگاه های لیگ برتر فوتبال کمتر مورد بحث قرار گرفته است. در این مطالعه، ما زمینه های استقلال مالی، مزیت رقابتی، ارزش آفرینی از طریق نوآوری و رویکردهای حمایتی باشگاه ها را در ایران معرفی کردیم.