بررسی موضوع «واقع گرایی» در زندگینامه خودنوشت «الایام» بر مبنای نظریه «ژرژ مای»

«الایام» زندگینامه خودنوشت طه حسین، ادیب معاصر مصری است که در آن خاطرات دوران کودکی و نوجوانی خویش را روایت کرده است. واقع گرایی یا به عبارتی، گزارش عینی و واقعی رویدادها، یکی از مباحث مهم و دشوار در نگارش زندگینامه های خودنوشت است؛ "ژرژ مای" ناقد فرانسوی تلاش نموده است در کتاب خود «خود زندگینامه نویسی» ماهیت، ابعاد و مرزهای این نوع ادبی را مشخص نماید و مسایلی همچون انگیزه نویسنده از نوشتن زندگینامه و چگونگی فرایند نگارش آن را واکاوی نماید، تبیین این دو موضوع در زندگینامه های خودنوشت می تواند تا حدود زیادی میزان واقع گرایی نویسنده را در ثبت واقعیت های تاریخی مشخص نماید. این جستار بر آن است تا با روش توصیفی - تحلیلی، و با تکیه بر چارچوبی که"ژرژ مای" برای زندگینامه های خودنوشت تعیین کرده است، واقعیت های «الایام»، شامل تصاویری که طه حسین از کودکی خود و شخصیت های دیگر ارایه کرده وچگونگی پرداختن به حوادثی که اتفاق افتاده، موردبررسی قرار دهد و میزان پایبندی نویسنده را در بیان واقعیت ها، تبیین کند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد گزارش طه حسین از شخصیت ها و واقعیت های تاریخی «الایام» متاثر از انگیزه وی و شیوه پرداخت خاطرات گذشته بوده است. در عین حال ارزش ادبی این اثر نه به انعکاس واقعیت های تاریخی بلکه واقعیت های ذهنی نویسنده است که وی را در برابر گذشته به انفعال وا داشته است.