اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر سلامت عمومی و افکار خودکار منفی زنان مطلقه

طلاق نوعی فقدان است که سلامت افراد را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و منجر به از هم پاشیدگی شخصی، خانوادگی و اجتماعی می‌شود و در اغلب موارد، آثار مخرب آن بر زنان شدیدتر است.

روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه بودند که به مرکز مشاوره مسیر خوشبختی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. گروه نمونه شامل 30 نفر از زنان مطلقه که به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل به صورت مساوی (15 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه تحت مداخله درمانی به صورت جلسات 120 دقیقه‌ای، هفته‌ای یک مرتبه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1972) و پرسشنامه افکار خودکار منفی هالون و کندال (1980) بودند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS-26 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که جلسات واقعیت درمانی تاثیر معناداری بر افزایش سلامت عمومی و کاهش افکار خودکار منفی زنان مطلقه گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل داشت (p<0.05).

با توجه به اثربخشی واقعیت درمانی بر سلامت عمومی و افکار خودکار منفی زنان مطلقه، پیشنهاد می‌شود که از این روش درمانی برای بهبود آسیب‌های روانشناختی زنان مطلقه استفاده شود.